Wybór skandynawskich trunków
Akvavit - skandynawska, przeważnie bezbarwna wódka kminkowa o mocy 40-45% (farerski Havið Akvavitt osiąga nawet 50%).
Akvavit wytwarza się na bazie spirytusu zbożowego lub ziemniaczanego, który aromatyzowany jest nalewem na kminku (np. islandzki Brennivin) oraz innymi dodatkami, takimi jak skórka pomarańczowa i cytrynowa, anyż, koper, kardamon. Obecnie produkuje się ją przede wszystkim w Danii, Szwecji, Finlandii i Norwegii.
Akvavit w różnych krajach[]
Dania[]
- Alborg Taffel produkowany ze skrobi ziemniaczanej i aromatyzowany kminkiem,
- Alborg Porse Snaps aromatyzowany mirtem,
- Jubiloeums Akvavit aromatyzowany koprem ogrodowym.
Finlandia[]
Na Odyna! Ta sekcja wymaga twojej pomocy. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki oraz ilustracje.
Islandia[]
Norwegia[]
- Linie Akvavit leżakujący w dębowych beczkach po cherry w trakcie podróży statkiem na trasie Norwegia - Australia - Norwegia.
Szwecja[]
Na Odyna! Ta sekcja wymaga twojej pomocy. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki oraz ilustracje.
Wyspy Owcze[]
- Havið Akvavitt o mocy 50%
- potrójnie destylowany Lívsins Vatn
Kultura spożycia[]
Akvavit jest istotnym trunkiem w życiu Skandynawa, spożywanym w czasie uroczystości takich jak Święta Bożego Narodzenia czy śluby. Szwedzi i Duńczycy piją schłodzony akvavit, sącząc go powoli z małych kieliszków. Norwegowie, których akvavit leżakuje w dębowych beczkach po cherry (Linie Akvavit), spożywają go z kolei w temperaturze pokojowej z małych kieliszków 50 ml lub kieliszków w kształcie tulipana.
Akvavit często spożywa się w towarzystwie piwa. Tradycjonaliści twierdzą, że akvavit w połączeniu ze smakiem piwa traci wiele ze swych właściwości. Nieodzowne jest skandynawskie zawołanie skål.
Historia[]
Najstarsze pisane źródło o akvivicie wspomina o żyjącym w XVI wieku życzliwym Duńczyku, który postanowił wspomóc zdrowie chorującego norweskiego biskupa i wysłał mu butelkę przedziwnego trunku, a do prezentu dołączył list, w którym przekonywał, że dzięki tej mieszance biskup na pewno wyzdrowieje. Destylat przyprawiony był intensywnymi przyprawami, wśród których bezapelacyjnie królował kminek[1].
Geneza[]
Nazwa akvavit pochodzi od łacińskiego sformułowania aqua vitae, które oznacza wodę życia.
